الهه ی الهام
انجمن ادبی
« مزار نوشته ی یک فرمانروای مستبد..» نوعی کمال؛ آنچه که به دنبالش بود و شعری که، می سرود می شد آسان فهمید او حماقت انسان را، همچون کف دستش می شناخت و به سپاه و ناوگان بسیار علاقه داشت وقتی که می خندید سناتورهای محترم، از خنده روده بر می شدند وقتی که می گریست، کودکان خردسال، در خیابان های بی دفاع، پرپر می شدند. شاعر: دبلیو.اچ.ادن انگلیسی مترجم: زین العابدین چمانی نظرات شما عزیزان: چهار شنبه 29 بهمن 1393برچسب:, :: 12:35 :: نويسنده : حسن سلمانی
موضوعات آخرین مطالب آرشيو وبلاگ پيوندها
تبادل
لینک هوشمند
نويسندگان |
||
|