الهه ی الهام
انجمن ادبی
می خواهم برگردم به روزهای کودکی؛ آن زمان که پدر تنها قهرمان بود، عشق، تنها در آغوش مادر خلاصه می شد، بالاترین نقطه ی زمین شانه های پدر بود، بدترین دشمنان، خواهر و برادرهای خودم بودند، تنها دردم، زانوهای زخمی ام بودند، تنها چیزی که می شکست، اسباب بازی هایم بود و معنای خداحافظ، تا فردا بود...! افسوس چه زود دیر می شود...! نیروانا جم نظرات شما عزیزان: دو شنبه 25 آبان 1391برچسب:, :: 12:18 :: نويسنده : حسن سلمانی
موضوعات آخرین مطالب آرشيو وبلاگ پيوندها
تبادل
لینک هوشمند
نويسندگان |
||
|